Po raz kolejny Lilianna Berg zaprasza nas do swojego pełnego optymizmu świata, chodź nie pozbawionego trosk i trudności. Mimo lęku i obaw podejmuje decyzję o odszukaniu swojego, taty poznaje też swoją drugą babcię- Ninę. Spotkanie z nią pozwala jej poznać znacznie lepiej nie żyjącą, mamę.
Czy Lilianna znajdzie tatę, i czego dowie się o swojej mamie o tym, Czytelnik przekona się zaczynając lekturę książki. I z pewnością nie będzie tego żałował.

Zmiany czekają też babcię, Rózie, która w pierwszej części fukała na wszelkie nowinki technologiczne. Teraz przy pomocy swojej przyjaciółki Kordzi postanawia zaistnieć w blogosferze, dzieląc się swoją modrością życiową,a także przepisami (swoją drogą nazwy powodują wybuch śmiechu). Nie polecam czytać książki w poczekalni w przychodni albo komunikacji publicznej. W każdym innym miejscu jak najbardziej tak. Ten tytuł zdecydowanie powinien być przepisywany jako środek na poprawę humoru. Ale ad rem. Babcia, Rózia znajduje przepis na powodzenie swojego bloga:

To też dla mnie taka dobra recepta, na czas kryzysu, podszepty krytyka wewnętrznego po raz nie liczę już, który, że moje pisanie bloga jest bez sensu i po, co mi to? Najprostsze rozwiązania są jednocześnie najlepsze i najtrudniejsze. Jak to babcia Rózia ma rozwiązanie na wszystko także na podszepty krytyka wewnętrznego. A ten jak się człowieka uczepi to łatwo nie puści. Wiem, coś o jego działaniu z własnego doświadczenia jak, każdy z nas, niestety.

nakanpie

Lilianna Berg dalej tworzy inspirujące testy dla jednej z kobiecych gazet, czerpiąc z tego czystą przyjemność. Zamieszczenie ogłoszenia w gazecie jest dla niej szansa na odnalezienie drugiej, babci. Jak to zawsze u Lilianny udaje się jej skutecznie, dzięki temu poznaje skąd wiedzie jej droga. Niemal oczami wyobraźni wdziałam jak na spotkanie z drugą babcią- Niną od stóp do głów ubrała się na żółto. :):). Przyznam się, że nie przyszło mi do głowy ubierać się według nastroju. Czy może do niego dopasowywać kolor sukienki. I może czas to zmienić ? Chociaż przegładzając ostatnio swoją szafę zobaczyłam, że mam dwie sukienki o podobny kroju za to w innym odcieniu niebieskiego ;):). Czyli odnajdzie tatę ? Zapraszam do lektury książki.

Książka zdecydowanie godna polecenia, choćby na poprawę humoru i wypróbowanie przepisów. Chociaż mantry nie zamierzam praktykować.