Druga cześć opowieści o losach Miłki i  jej przyjaciołach i znajomych odwiedzających Kawiarenkę za rogiem, której główna bohaterka zostaje szefową i tym samym powinna nauczyć się wydawać polecenia, co na początku nie jest dla niej łatwe, podobnie, jak niespodziewane pojawienie się  siostry Wiktorii, które jak uważa sama, Miłka oznacza kłopoty i nie myli się niestety.

W tej części Wilczyńska koncertuje się na opisie historii związku Miłki z Tymonem, który w pierwszej części jawi się czytelnikowi, jako wybawca ratujący swojego pracownika przed stalkerem, teraz jednak taki idealny już nie jest zwłaszcza, kiedy nie daje dojść do słowa swojej partnerce do głosu, uważając przy tym, że jego zdanie jest najważniejsze. Prowadzi interesy, o których Miłka mimo szczerych chęci nic nie wie, ponieważ Tymon wyznaje zasadę, że powinno jej wystarczyć, że on zarabia na dom. A ona, ponieważ nie akceptuje swojego wyglądu, o czym wielokrotnie wspomina, godzi się na takie traktowanie, uważając, że jej partner jest taki dobry.

Brak pewności siebie i nieakceptowanie swojego wyglądu to wspólne cechy  zarówno głównej bohaterki, jak i jej małego przyjaciela, Franka, który wprost się przyznaje, Miłce, że jest wyśmiewany przez kolegów z powodu swojego wyglądu.

Pójście na koncert zespołu Pana Bogdana sprawia, że dzięki Miłce,  Franek odkrywa swoją nową pasje, która pozwala mu dodatkowo uwolnić złe emocje- grę na perkusji.

Miłka, jak zawsze może liczyć na niezastąpioną Panią Werę, z którą rozmowy mają charakter terapeutyczny. To właśnie dzięki niej zaczyna dostrzegać, że pewne rzeczy są nie tak. Mimo braku wsparcia ze strony Tymona podejmuje próbę ratowania Kawiarenki za rogiem, który ma kłopoty finansowe  i krok po, kroku udaje jej się zmienić sytuacje miejsca.

zdjęcie pochodzi z https://lubimyczytac.pl ( dostęp 30.11.2019.)

 

I tylko mi szkoda, że zrobiła, czegoś tylko dla siebie,”(…)Tak po prostu. Tylko po to, żeby mieć z tego przyjemność”. (s. 279)

Jaka będzie reakcja Tymona, kiedy dowie się wreszcie, co Milkę skłoniło do porzucenia dotychczasowego życia ? O tym dowiemy się w kolejnej części, na którą czekam z niecierpliwością 🙂

Książkę polecam i to bardzo 🙂 Dużym plusem jest zwrócenie uwagi na ważne społecznie sprawy takie, jak brak akceptacji swojego wyglądu, pewności siebie, uzależnianie swojego samopoczucia od opinii innych, przyjaźń miedzy Miłką, a Frankiem, która zwraca uwagę na to, że najbardziej potrzebuje on poświecenie uwagi swoich rodziców. Kolejny plusem są pytania postawione na końcu książki,które mogą być dobrym punktem wyjścia na rozmowach w dyskusyjnych klubach książki.

Książkę jeszcze raz polecam 🙂