Nowe początki to trzecia część sagi obyczajowej Aleksandry Rak Pensjonat na wzgórzu, ale nie trzeba czytać wcześniejszych części, żeby wiedzieć, o co chodzi. Wszystkiego dowiadujemy się z retrospekcji, dzięki czemu Czytelnik wie, jakie problemy mają trzy siostry: Patrycja, Martyna i Klaudia. Każdy może w historii konkretnej siostry znaleźć swoją, bo wszystkie bieszczadzkie anioły to ludzie z krwi i kości. Ze swoją przeszłością, marzeniami i planami, ot zwyczajne, jak każdy z nas.

Każdą z sióstr czekają zmiany w życiu, co ważne Autorka pokazuje cały etap do ich dochodzenia u każdej z nich. Nowe początki to też opowieść o budowaniu siostrzanej więzi nawet, jeśli nie należy ona do łatwych. A jak to w życiu najczęściej bywa zaczyna się od najprostszych gestów- Martyna w czasie jazdy samochodem trzyma Klaudię za rękę wiedząc, że od chwili wypadku jest dla  najmłodziej siostry trauma. To też opowieść o tym, co trudne, oto Patrycja zostaje pozbawiona złudzeń, co do relacji ze swoją mamą, Norą. Patrycja dowiaduje się, że Nora woła ją niż Marynę, bo ta pierwsza: ” – Bo łatwiej było nią pokierować!- krzyknęła Nora wyraźnie rozżalona- Słuchała się. Akceptowała moje decyzje! Nie buntowała się na cały świat .. (…) – Byłaś trudnym dzieckiem, nie byłam w stanie nad tobą zapanować.

– Zapanować? – powtórzyła Martyna (…)”  s. 218.

Aleksandra Rak pokazuje, że siostra widzi więcej niż czasami nam się wydaje, nawet, jeśli chowa się pod maską bycia niezalaną i twardą, jak Martyna. To Klaudia, wie, że Maryna w głębi duszy jest delikatna. I tylko zakłada maskę tej, która nie potrzebuje pomocy.

Do której z sióstr jest Ci, Czytelniku najbliżej? O której czytając książkę myślisz: ” – Zupełnie, jak ja ? ” Sama chyba jestem połączeniem Patrycji i Maryny.

Bedę wdzięczna, jeśli napisze mi o tym. Oczywiście po lekturze książki, bo warto i to bardzo.