Usiąść u Jego stóp, jak Maria i słuchać tego, co chce mi powiedzieć. Znaleźć czas, ale naprawdę spróbować o niego zawalczyć. Chociaż nie zawsze się uda. I nie raz będę czuła, a raczej w mojej ocenie będzie tego czasu za mało. Dlaczego tak mi się wydaje? Całkiem możliwe, że do głosu dochodzi moja skłonność do perfekcji. Tylko, czy o bycie perfekcyjną tutaj chodzi?

 zdjęcie pochodzi ze strony: https://pixabay.com/pl/ (dostęp 06.10.2020).

On przecież wie dobrze, że doskonała nie jestem. A mimo to chce bym usiadła przy Nim i chociaż spróbowała się wsłuchać w to, co chce mi powiedzieć.

Nawet, jeśli odpowiedzią będzie moje milczenie, bo nie rozumiem albo tak, jak teraz nie mogę wyjść ze zdziwienia, że On chce, żebym była przy Nim chodź na krótko. Tak mi się przynajmniej wydaje, że nie o długość odmawianych litanii tutaj chodzi, ale o to na ile będę umiała mieć postawę otwartego serca.

Usiąść u Jego stóp to zawsze będzie mi się kojarzyło z byciem na adoracji, której  mi bardzo brakuje.